gazeta, nowości - Świadczenia rodzinne

[Kati@]

do xvc
wyjaśniam, że pisząc "pomoc", a nie "należy się" to przyszło mi do głowy, że ta opiekująca osoba może nie ma na chleb i opłaty, więc w takich sytuacjach jak najbardziej powinni otrzymać pomoc od państwa
Katia pisze, że w każdym cywilizowanym kraju, państwo ma moralny obowiązek wobec swoich obywateli - konstytucja art. 67, 68 i 69, to czy w każdym cywilizowanym kraju dzieci nie mają moralnego obowiązku opieki wobec swoich rodziców ?

ale przecież jedno nie wyklucza drugiego, żyjemy w kraju gdzie nikt nie powinien być głodny, pozbawiony opieki i przede wszystkim czuć się bezpiecznie w razie różnych zdarzeniach losowych a także żyć godnie, a dobra wola i obowiązek moralny bardzo często tego nie zapewni

[de Charette]

Kati - to lista życzeń. To se ne da pani Hawrankowa

[Kati@]

Kati - to lista życzeń. To se ne da pani Hawrankowa

ale ja to wiem, ale mój komentarz odnosi się do wypowiedzi Helgi i jej podobnych

[de Charette]

ok. Nie czytałem całego wątku. leniwy jestem

[helga]

Dorosły niepełnosprawny wypracował sobie rentę lub emeryturę.Pewne instytucje jak niepubliczne zakłady opieki długoterminowej świadczą w określonym wymiarze opiekę.Również panie z GOPS przy niskich dochodach pomagają nieodpłatnie.Z każdej przychodni pielęgniarka środowiskowa przyjdzie do niepełnosprawnego w stopniu znacznym 2-3 razy w tygodniu.A i sąsiad pomoże.Tak że proszę nie lać wody, zdecydowana większość tak zwanych opiekunów dorosłych może i powinna uczciwie pracować.Wnoszę małą korektę, dla nielicznej garstki ,tych przywiązanych do łóżek niepełnosprawnych w bardzo ciężkich stanach należą się świadczenia z tytułu sprawowania opieki i tylko w bardzo uzasadnionych przypadkach,ale dla towarzystwa herbatkowego migającego się się od pracy już nie.Niepełnosprawne od urodzenia dziecko przekreśla karierę jednego z rodziców.Musi się on opiekować przez całe życie.A więc w takim przypadku w przeciwieństwie do opieki nad dorosłym należy to traktować jako pracę i świadczenie płacić dożywotnio,albo np po 40 latach opieki dać godziwą emeryturę.

[Kati@]

ciekawe, jak chłopak 26 letni wypracował sobie rentę a nie mówiąc już o emeryturze a miał pecha, że zachorował za późno aby matka miała śp a też choroba przekreśla karierę zawodową przeważnie rodziców i czym to się różni od chłopaka, który zachorował w wieku 16 lat? A zapomniałaś o rencie socjalnej?

[Gość]

helga na Prezesa Rady Ministrów.

[Gość]

Dorosły niepełnosprawny wypracował sobie rentę lub emeryturę.Pewne instytucje jak niepubliczne zakłady opieki długoterminowej świadczą w określonym wymiarze opiekę.Również panie z GOPS przy niskich dochodach pomagają nieodpłatnie.Z każdej przychodni pielęgniarka środowiskowa przyjdzie do niepełnosprawnego w stopniu znacznym 2-3 razy w tygodniu.A i sąsiad pomoże.Tak że proszę nie lać wody, zdecydowana większość tak zwanych opiekunów dorosłych może i powinna uczciwie pracować.Wnoszę małą korektę, dla nielicznej garstki ,tych przywiązanych do łóżek niepełnosprawnych w bardzo ciężkich stanach należą się świadczenia z tytułu sprawowania opieki i tylko w bardzo uzasadnionych przypadkach,ale dla towarzystwa herbatkowego migającego się się od pracy już nie.Niepełnosprawne od urodzenia dziecko przekreśla karierę jednego z rodziców.Musi się on opiekować przez całe życie.A więc w takim przypadku w przeciwieństwie do opieki nad dorosłym należy to traktować jako pracę i świadczenie płacić dożywotnio,albo np po 40 latach opieki dać godziwą emeryturę.

Jak se zmienisz prawo, to wtedy możesz dostosowywać swoje podejście socjalne do opiekunów.
Na razie to możesz tylko produkować wypociny na forum OPS. Jeżeli Ci to pomaga zmniejszyć poziom swoich kompleksów, OK . Niektórzy zacietrzewieni w nienawiści do innych muszą gdzieś rozładować swoje emocje. Pa. Dziubki.

[kronos79]

Świat nie jest czarno-biały. Nie w każdej rodzinie, w której wychowuje się dziecko niepełnosprawne któryś z rodziców musi rezygnować z kariery zawodowej. Podobnie, nie każdy opiekun osoby dorosłej jest towarzyszem herbatkowym. To są stereotypy, a ich trzeba się wyzbyć w kontakcie z tragedią jaką jest niepełnosprawność osoby bliskiej. Nadużycia są w obu grupach, co nie oznacza, że w związku z tym uczciwych opiekunów poświęcających bardzo wiele należy pozbawiać pomocy państwa.
Najbardziej obiektywne byłoby skalowanie niepełnosprawności, które skutkowałoby lepszym adresowaniem wsparcia. No, ale projekt przepadł, bo jest spora grupa petentów niezainteresowana takim rozwiązaniem.

[Dionizy]

No, ale projekt przepadł, bo jest spora grupa petentów niezainteresowana takim rozwiązaniem.

He.he.he ,,spora grupa petentów"
Co za pieszczotliwie-taktowne określenie.
Napisz po Polsku.Połowa pasożytów lewych do najprostszej pracy.Orzeczenia ich bliskich są dla nich wygraną na loterii.Na słowa komisja i skala niesamodzielności dostają spazmów i biegunki