do zosi - czy mogłabyś przesłać podstawę prawną, że w równoważnym systemie czasu pracy tygodniowo nie można przekroczyć 48 h u nas dyrektor twierdzi inaczej : \"nie ważne jest ile pracujemy w danym tygodniu godzin ma się zgadzać w 3 - miesięcznym rozliczeniu\"
-
~Jowita
Normy i ogólny wymiar czasu pracy
Art. 129. § 1. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy, z zastrzeżeniem § 2 oraz art. 135-138, 143 i 144.
§ 2. W rolnictwie i hodowli, a także przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób może być wprowadzony okres rozliczeniowy nieprzekraczający 6 miesięcy, a jeżeli jest to dodatkowo uzasadnione nietypowymi warunkami organizacyjnymi lub technicznymi mającymi wpływ na przebieg procesu pracy - okres rozliczeniowy nieprzekraczający 12 miesięcy. Nie jest jednak dopuszczalne stosowanie przedłużonego okresu rozliczeniowego w systemach czasu pracy, o których mowa w art. 135-138.
Art. 130. § 1. Obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, ustalany zgodnie z art. 129 § 1, oblicza się:
1) mnożąc 40 godzin przez liczbę tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym, a następnie
2) dodając do otrzymanej liczby godzin iloczyn 8 godzin i liczby dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku.
§ 2. Każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin. Jeżeli jednak w tygodniu obejmującym siedem dni od poniedziałku do niedzieli, wystąpią dwa święta w inne dni niż niedziela, obniżenie wymiaru czasu pracy o 8 godzin następuje tylko z tytułu jednego z tych świąt.
§ 3. Wymiar czasu pracy pracownika w okresie rozliczeniowym, ustalony zgodnie z art. 129 § 1, ulega w tym okresie obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy, przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy.
Art. 131. § 1. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.
§ 2. Ograniczenie przewidziane w § 1 nie dotyczy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy.
Art. 129. § 1. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy, z zastrzeżeniem § 2 oraz art. 135-138, 143 i 144.
§ 2. W rolnictwie i hodowli, a także przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób może być wprowadzony okres rozliczeniowy nieprzekraczający 6 miesięcy, a jeżeli jest to dodatkowo uzasadnione nietypowymi warunkami organizacyjnymi lub technicznymi mającymi wpływ na przebieg procesu pracy - okres rozliczeniowy nieprzekraczający 12 miesięcy. Nie jest jednak dopuszczalne stosowanie przedłużonego okresu rozliczeniowego w systemach czasu pracy, o których mowa w art. 135-138.
Art. 130. § 1. Obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, ustalany zgodnie z art. 129 § 1, oblicza się:
1) mnożąc 40 godzin przez liczbę tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym, a następnie
2) dodając do otrzymanej liczby godzin iloczyn 8 godzin i liczby dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku.
§ 2. Każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin. Jeżeli jednak w tygodniu obejmującym siedem dni od poniedziałku do niedzieli, wystąpią dwa święta w inne dni niż niedziela, obniżenie wymiaru czasu pracy o 8 godzin następuje tylko z tytułu jednego z tych świąt.
§ 3. Wymiar czasu pracy pracownika w okresie rozliczeniowym, ustalony zgodnie z art. 129 § 1, ulega w tym okresie obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy, przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy.
Art. 131. § 1. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.
§ 2. Ograniczenie przewidziane w § 1 nie dotyczy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy.
-
~zosia
można też dowiedzieć sie w inspekcji pracy:)dokladnie wszystkiego
-
~zosia
Art. 131. § 1. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.
Oznacza to, że jest możliwe takie zorganizowanie pracy, że w jednym tygodniu można pracowac 60 godzin / np 5 dni po 12 godzin/ a w drugim np 20 godzin.
Przeciętnie wyjdzie 40 godzin.
Oczywiście muszą być przy tym spełnione dobowe i tygodniowe okresy odpoczynku czyli dobowy 11 godzin odpoczynku a tygodniowy 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku.
Oznacza to, że jest możliwe takie zorganizowanie pracy, że w jednym tygodniu można pracowac 60 godzin / np 5 dni po 12 godzin/ a w drugim np 20 godzin.
Przeciętnie wyjdzie 40 godzin.
Oczywiście muszą być przy tym spełnione dobowe i tygodniowe okresy odpoczynku czyli dobowy 11 godzin odpoczynku a tygodniowy 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku.
-
~herbi
ale w systemie równoważnym nadgodziny są dopiero po przekroczeniu 12 godzin pracy co raczej rzadko się zdarza
-
~herbi
Czy równowazny system czasu pracy w placówkach opiekuńczych mozna stosować nie jest takie oczywiste.
Oto interpretacja prawna z GP
Na czym polega typowy równoważny system czasu pracy
Równoważny system czasu pracy polega na przedłużeniu dobowego wymiaru czasu pracy pracownika w stosunku do obowiązujących w podstawowym systemie czasu pracy 8 godzin oraz na zrównoważeniu następnie czasu pracy odpowiednim wymiarem odpoczynku.
Arkadiusz Sobczyk radca prawny Kancelaria Prawna Sobczyk i Współpracownicy w Krakowie Kodeks pracy przewiduje cztery typy równoważnego systemu czasu pracy – typowy równoważny system czasu pracy; równoważny system czasu pracy zatrudnionych przy dozorze urządzeń lub w częściowym pozostawaniu w pogotowiu do pracy; równoważny system czasu pracy pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych oraz wprowadzony w styczniu 2004 r. system równoważny pracowników zatrudnionych w skróconym tygodniu pracy. Skoncentrujmy się na razie na typowym równoważnym systemie czasu pracy, który reguluje art. 135 par. 1 k.p. Zgodnie z nim, jeżeli jest uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego miesiąca. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi. W szczególnie uzasadnionych przypadkach miesięczny okres rozliczeniowy może być przedłużony, nie więcej jednak niż do trzech miesięcy. Natomiast przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy może być przedłużony nawet do czterech miesięcy. Kodeks pracy nie precyzuje wprost przesłanek rodzaju pracy lub jej organizacji uzasadniających wprowadzenie równoważnego systemu czasu pracy, nie oznacza to jednak, że panuje w tym zakresie zupełna dowolność. System ten jest bowiem wyjątkiem od podstawowego systemu czasu pracy, albowiem skutkiem jego zastosowania może być szczególnie uciążliwa koncentracja obciążenia pracownika pracą w krótkich okresach. Dlatego nieuzasadnione wprowadzenie równoważnego czasu pracy stanowi wykroczenie w rozumieniu art. 281 pkt 5 k.p., a Państwowa Inspekcja Pracy ma prawo kontrolowania zasadności wprowadzenia takiego systemu. Inna sprawa, że przesłanki uzasadniające wprowadzenie takiego systemu są bardzo szerokie. O ile jeszcze rodzaj pracy jest pojęciem poddającym się ocenie obiektywnej, to już organizacja pracy jest w całości pozostawiona wpływowi pracodawcy. Zastosowanie równoważnego czasu pracy pozwala pracodawcy nie tylko ustalać czas pracy w znacznym stopniu zróżnicowany co do jego długości w poszczególnych dniach, ale także różnicować sposób gospodarowania czasem pracy w stosunku do różnych grup pracowników. Jednakże w stosunku do każdej z grup należy podkreślić konieczność tworzenia rozkładów czasu pracy. Konieczność tworzenia rozkładów czasu pracy wynika z rozumienia pojęcia godzin nadliczbowych. Zgodnie z art. 151 k.p. praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. W równoważnym systemie czasu pracy – praca w godzinach dobowych nadliczbowych występuje zatem o tyle tylko, o ile czas pracy jest dłuższy od czasu wynikającego z rozkładu czasu pracy pracownika, a równocześnie dłuższy od podstawowej bądź skróconej normy czasu pracy. Oznacza to, że pracownik, którego rozkład czasu pracy został ustalony w danym tygodniu okresu rozliczeniowego od poniedziałku w wymiarze 12-10-9--10-12 (zrównoważony w następnym tygodniu), będzie pracował w godzinach nadliczbowych odpowiednio po przekroczeniu każdego z ustalonych rozkładem wymiarów czasu pracy w danej dobie, tj. w środę już dziesiąta godzina pracy będzie nadliczbowa, ale w piątek pierwsza godzina nadliczbowa to dopiero 13. godzina pracy.
Źródło: GP
Oto interpretacja prawna z GP
Na czym polega typowy równoważny system czasu pracy
Równoważny system czasu pracy polega na przedłużeniu dobowego wymiaru czasu pracy pracownika w stosunku do obowiązujących w podstawowym systemie czasu pracy 8 godzin oraz na zrównoważeniu następnie czasu pracy odpowiednim wymiarem odpoczynku.
Arkadiusz Sobczyk radca prawny Kancelaria Prawna Sobczyk i Współpracownicy w Krakowie Kodeks pracy przewiduje cztery typy równoważnego systemu czasu pracy – typowy równoważny system czasu pracy; równoważny system czasu pracy zatrudnionych przy dozorze urządzeń lub w częściowym pozostawaniu w pogotowiu do pracy; równoważny system czasu pracy pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych oraz wprowadzony w styczniu 2004 r. system równoważny pracowników zatrudnionych w skróconym tygodniu pracy. Skoncentrujmy się na razie na typowym równoważnym systemie czasu pracy, który reguluje art. 135 par. 1 k.p. Zgodnie z nim, jeżeli jest uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego miesiąca. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi. W szczególnie uzasadnionych przypadkach miesięczny okres rozliczeniowy może być przedłużony, nie więcej jednak niż do trzech miesięcy. Natomiast przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy może być przedłużony nawet do czterech miesięcy. Kodeks pracy nie precyzuje wprost przesłanek rodzaju pracy lub jej organizacji uzasadniających wprowadzenie równoważnego systemu czasu pracy, nie oznacza to jednak, że panuje w tym zakresie zupełna dowolność. System ten jest bowiem wyjątkiem od podstawowego systemu czasu pracy, albowiem skutkiem jego zastosowania może być szczególnie uciążliwa koncentracja obciążenia pracownika pracą w krótkich okresach. Dlatego nieuzasadnione wprowadzenie równoważnego czasu pracy stanowi wykroczenie w rozumieniu art. 281 pkt 5 k.p., a Państwowa Inspekcja Pracy ma prawo kontrolowania zasadności wprowadzenia takiego systemu. Inna sprawa, że przesłanki uzasadniające wprowadzenie takiego systemu są bardzo szerokie. O ile jeszcze rodzaj pracy jest pojęciem poddającym się ocenie obiektywnej, to już organizacja pracy jest w całości pozostawiona wpływowi pracodawcy. Zastosowanie równoważnego czasu pracy pozwala pracodawcy nie tylko ustalać czas pracy w znacznym stopniu zróżnicowany co do jego długości w poszczególnych dniach, ale także różnicować sposób gospodarowania czasem pracy w stosunku do różnych grup pracowników. Jednakże w stosunku do każdej z grup należy podkreślić konieczność tworzenia rozkładów czasu pracy. Konieczność tworzenia rozkładów czasu pracy wynika z rozumienia pojęcia godzin nadliczbowych. Zgodnie z art. 151 k.p. praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. W równoważnym systemie czasu pracy – praca w godzinach dobowych nadliczbowych występuje zatem o tyle tylko, o ile czas pracy jest dłuższy od czasu wynikającego z rozkładu czasu pracy pracownika, a równocześnie dłuższy od podstawowej bądź skróconej normy czasu pracy. Oznacza to, że pracownik, którego rozkład czasu pracy został ustalony w danym tygodniu okresu rozliczeniowego od poniedziałku w wymiarze 12-10-9--10-12 (zrównoważony w następnym tygodniu), będzie pracował w godzinach nadliczbowych odpowiednio po przekroczeniu każdego z ustalonych rozkładem wymiarów czasu pracy w danej dobie, tj. w środę już dziesiąta godzina pracy będzie nadliczbowa, ale w piątek pierwsza godzina nadliczbowa to dopiero 13. godzina pracy.
Źródło: GP
-
~radek
my mamy w regulaminie pracy placówki zapisane ze maks 48tyg i najczesciej tak jest co nie oznacza ze zdarzaja sie tyg po 51lub i 60godz a w innych 35lub 36.wszyskie sa to godz pracy z wychowankiem,okres rozliczeniowy 3mce,jednak po wizycie z PIP przestrzega sie raczej do 48godz:)tak to wygląda w realiach
-
~zosia
dopisując jeszcze to np.jesli chodzi o nocki to w tyg mamy 4nocki a w nastepnym tylko 3,nigdy nie mamy 5 by nie przekroczyc własnie 48godz
-
~zosia
W systemie równoważnym można pracować nawet 72 godziny w ciągu tygodnia (6x12) pamiętając o zachowaniu odpoczynku tygodniowego (35godz.). Ważne jest aby w obrębie okresu rozliczeniowego zrównoważyć ten tydzień z innym. Zachęcam kadrowe do wypróbowania programu do układania grafików pracy ze stronki grafik pracy - sama korzystam i jest dużo łatwiej zachować te przepisy 
-
Krystyna_a
1
2
Oprócz grafik pracy - Placówki Opiekuńczo-Wychowawcze, Ośrodki Adopcyjno-Opiekuńcze przeczytaj również:
PSYCHOTERAPEUTA
APeL - szukamy dziecka do rodziny zastępczej
SZUKAMY dziecka do RODZINY ZASTĘPCZEJ
pieniądze z pcpr
subwencja oswiatowa a zatrudnienie na kn
wolne miejsca w MOS- ach
szkolenia w niedzielę
do ~para
Rozliczenie wychowawcy przez dyrektora
czy pełnoletni może zostać w placówce interwencyjnej
Umowa z wychowankiem pełnoletnim
średni miesięczny koszt utrzymania wychowanka
jak umotywować wniosek o leczenie rodzica
Jak liczyć odpłatność za pobyt w placówce
Może dyrektorzy pochwalą się ile zarabiają w DDz i ich zastepcy?
wolne miejsce w dps