SZKOLENIA

[~Alina]

Kochani co jeszcze moge zrobić by pomóc stronie , nad którą znęca sie mąż a która nie chce składać doniesienia do prokuratury.I czy ja moge zrobić to z urzędu? Jeśli tak to co będzie dalej jeżeli strona nie zechce wypełnić niebieskiej karty?Nadminiam że osoba ta może opuścić sprawce przemocy ale niechce bo przewcież " ten dom to cały mó dobytek" a mąż to psychopata.

[~kala]

nic nie mozesz zrobic jesli ona nie zlozy oficjalnego doniesienia na Policji i/lub jesli niczego nie potwierdzi...

[~czicony]

możesz z urzędu o domniemaniu popełnienia przestępstwa prac.soc. ma szczególne ku temu uprawnienia--------niech prowadzą dochodzenie

[~Xena]

Ala ja skierowałabym ofiarę przemocy do psychologa i terapeuty żeby ją wzmocnili i przekonali do złożenia zeznań, wiem z własnego doświadczenia że jeśli pracownik socjalny zgłosi przemoc na policji lub w prokuraturze i nie idą za tym zeznania pokrzywdzonych to sprawa jest umarzana a sprawca przemocy umacnia się w swojej bezkarności i przemoc się jeszcze bardziej nasila

[~Romper]

Tak jak Xena. Najważniejsza sprawa to jednak praca z ofiarą przemocy. Jeżeli macie dostęp do Ośrodka Interwencji Kryzysowej to jest to komfortowa sytuacja. Nie wiem czy tak jest w każdym OIK, ale w naszym ofiara może przebywać 3 m-ce. W trakcie tego okresu można bardzo efektywnie wzmocnić ofiarę, tak, że w mniej lub bardziej udolny sposób podejmuje pierwsze kroki. Podstawą jest udzielenie wsparcia, stworzenia pewnej sieci bezpieczeństwa: pracownik socjalny - dzielnicowy - psycholog - prawnik, ofiara musie wiedzieć, że stoją za nią instytucje, co więcej .... sprawca też musi wiedzieć, że organy państwowe zaczynają sprawować kontrolę nad rodziną. Na jednym ze szkoleń dowiedziałem się, że terapeuci tak popracowali nad ofiarą, że ta wzywała policję nawet wtedy kiedy mąż się na nią popatrzył nie tak jak powinien.

Szukaj specjalistów wokół siebie, stwórz małą sieć zapewniającą bezpieczeństwo.

Cierpliwości i powodzenia.

[~dzibar]

jeżeli są dowody można zwrócic się do sądu w celu skierowania sprawcy przemocy na przymusową obserwację do szpitala psychiatrycznego w celu zdiagnozowania, może człowiek faktycznie jest chory i wymaga leczenia. Tak czy inaczej uważam, że aczkolwiek Romper ma rację to jednak opiara nie powinna być izolowana tylko sprawca przemocy.

[~Alina]

Dziękuję Wam za odpowiedzi.Wiem ,że należałoby zacząć od wsparcia emocjonalnego ofiary przemocy.Moja strona jednak nie za bardzo chce korzystać z pomocy psychologa, choć jej to zalecałam, ani też absolutnie nie zagadza sie na pobyć w OIK.Tak naprawdę to na czas prowadzenia sprawy spokojnie mogłaby mieszkać u swojej siostry bo nieraz tak wcześniej robiła, ale ciągle powtarza że dlaczego to ona ma się tułać po cudzych kątach.Jeżeli chodzi o leczenie przymusowe w szpitalu psychiatrycznym to po wstępnym rozpoznaniu ustaliłam,że taki wniosek musi być poparty konkretnymi dowodami, np. karty leczenia szpitalnego, zaświadczenia lekarskie, a ja niestety takowych nie mam.opare lat temu gość ów był leczony na odwyku ale żaden szpital nie wyda mi opinii zasłaniając się tajemnica lekarską.Chyba żeby sąd o taka informację się zwrócił, ale znając nasze sądy to umorzą sprawę z powodu braku załaczonych dowodów...

[~Romper]

Alina

jeśli facet był leczony na odwyku to już masz jedną z przesłanek aby skonsultować się w tej sprawie z kimś z Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, w tym wypadku możesz zgłosić \"pacjenta\" na przymusowe leczenie odwykowe, w każdym bądź razie gminna komisja może spróbować gościa ponownie zdiagnozować i na tej podstawie podjąć konkretne kroki.

Co do choroby psychicznej to owszem dokumenty są ważne, ale pamiętaj też o czynniku występowania zagrożenia życia lub zdrowia ofiary, jeśli sprawca jest chory psychicznie to sprawa jest jak najbardziej możliwa do szybkiego rozwiązania.

[~karolcia]

ja mam do czynienia z ofiarą przemocy, która jest moją sąsiadką. Mąż pierwszy raz ją pobił gdy była w ciąży z pierwszym dzieckiem, a dokładnie w pierwsza rocznicę ślubu, od tego czasu bije ją regularnie przynajmniej raz na pół roku jest interwencja policji, często ja sam wzywam policję, rozmawiałam z dzielnicowym z nią samą. Ostatnio pobił ją w tym roku w styczniu, policję wezwała druga sąsiadka ja byłam w pracy. W rodzinie tej jest 12 letnia dziewczynka, która bardzo przeżywa to co się dzieje w domu. Ostatnim razem ojciec złapał nóż i biegł do żony, więc ona stanęła w jej obronie bo akurat wchodziła do domu, dobrze, ze miała plecak, bo się nim zasłoniła od ciosu. Po styczniowej awanturze facet wylądował w szpitalu psychiatrycznym. Ja starałam się ponownie przeprowadzić rozmowę z ofiarą przemocy czyli moją sąsiadką. ale bez skutku. Ona przytakiwała głową mówiła że mam rację ze dziecko i ona są najważniejsze. Teraz widzę, że facet ponownie pojawia się u mojej sąsiadki za każdym razem z piękną różą. Kobieta jest szczęśliwa, ale ja patrzę na ich córkę, za każdym razem gdy ojciec zjawia się w domu ona wychodzi ostatnio mimo, ze było zimno siedziała na ławeczce więc ją zawołałam do siebie. Dzieciak był tak zdesperowany, widocznie czuła potrzebę wyrzucenia całego bólu z siebie, bo zaczęła płakać i mówić, że ona się boi ojca, że mimo iż on obiecuje że już nigdy więcej tego nie zrobi to mu nie wierzy. W słowach tej dziewczynki wyczułam, ze ma żal do ojca, ale przede wszystkim do matki, że jej zgotowała taki los.
wiem, że to nie na temat, ale rozmowa z tym dzieckiem uświadomiła mi, ze może czasami naprawdę by było warto odseparować dziecko nie tylko od sprawcy przemocy, ale również od współmałżonka. Może dopiero wtedy dotrze do głowy tej kobiety, że to iż ponownie godzi się na zamieszkanie z psychopatą nie świadczy o jej miłości do dziecka ale o jej egoizmie, niedojrzałości itp.