Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku dnia 24 października 2008 r., sygn. akt l OSK 1758/07 (publ. https://orzeczenia.nsa.gov.pl) [...] wskazał, że gdyby ustawodawcy zależało na pozbawieniu osób bezrobotnych możliwości ubiegania się o świadczenia pielęgnacyjne, to z pewnością uczyniłby to w powyższym przepisie. NSA zauważa jednocześnie
"Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy zauważyć, że B. J., będąc osobą bezrobotną zarejestrowaną w Powiatowym Urzędzie Pracy w Dzierżoniowie, nie pracuje, nie podejmuje zatem zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, a z kolei nie podejmując zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej nie musi z nich rezygnować, a zatem spełniona jest przesłanka określona w art. 2 ust 1 pkt 2 powołanej ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Wskazać bowiem należy, że składając wniosek o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, osoba bezrobotna, będąc z definicji jedynie "gotową do zatrudnienia", jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, rezygnuje z tej gotowości, przez co także tylko z potencjalnej pracy, którą dopiero mógłby zaproponować jej organ zatrudnienia. Potencjalne zatrudnienie nie jest jednak tożsame z trwającym zatrudnieniem, z którego, w myśl art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, osoba zainteresowana powinna zrezygnować.
Podkreślić w tym miejscu należy, że przecież każda osoba bez pracy, nawet bez faktycznej rejestracji w powiatowym urzędzie pracy, może szukać pracy, może deklarować gotowość do jej podjęcia, co jednak nie wyklucza prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, gdyby osoba taka zwróciła się do organu z odpowiednim wnioskiem z uwagi na konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem."