Nowelizacja podpisana przez Prezydenta RP. Obawiam się, że z realizacją dwóch zapisów ww. ustawy mogą być problemy cyt.b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. W przypadku gdy w rodzinie zastępczej zawodowej lub rodzinie zastępczej niezawodowej przebywa więcej niż 3 dzieci, na wniosek rodziny zastępczej, zatrudnia się osobę do pomocy przy sprawowaniu opieki nad dziećmi i przy pracach gospodarskich. oraz c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Środki finansowe, o których mowa w ust. 2, starosta jest zobowiązany przyznać rodzinie zastępczej zawodowej, w której umieszczono powyżej 3 dzieci i osób, które osiągnęły pełnoletność przebywając w pieczy zastępczej, o których mowa w art. 37 ust. 2, oraz jeżeli potrzeba przyznania tych środków zostanie potwierdzona w opinii organizatora rodzinnej pieczy zastępczej.”; Z zapisów wynika jasno, że w rodzinach zawodowych, gdzie przebywa więcej niż troje dzieci starosta jest zobowiązany przyznać obydwa świadczenia. Mam pytanie czy ktoś otrzymał już ww. świadczenia., a co jeśli PCPR w uzgodnieniu ze starostą nie przyzna ani jednego z tych świadczeń tłumacząc się brakiem funduszy. Do kogo się odwoływać od takiej decyzji? Znając życie w drugim przypadku tzn.„3a. Środki finansowe, o których mowa w ust. 2, starosta jest zobowiązany przyznać rodzinie zastępczej zawodowej, w której umieszczono powyżej 3 dzieci i osób, które osiągnęły pełnoletność przebywając w pieczy zastępczej, o których mowa w art. 37 ust. 2, oraz jeżeli potrzeba przyznania tych środków zostanie potwierdzona w opinii organizatora rodzinnej pieczy zastępczej.”; Jestem pewien, że organizator pieczy zastępczej czyli przeważnie PCPR będzie odpowiadał, że nie ma takiej potrzeby. Co wtedy, jakich argumentów użyć, żeby starosta takie świadczenia przyznał. A jeśli nie przyzna do kogo się odwołać?
Zbyniu. doczytaj art. 232b ustawy w nowym brzmieniu. Owszem jest także zapis, że starosta moze przyznac powyższe świadczenia na wniosek rodziny łącznie. W przypadku środków finansowych na utrzymanie lokalu/domu ich przyznanie lub odmowa przyznania nastepuje w drodze decyzji od ktorej sluzy odwołanie
DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 29 maja 2012 r.
Poz. 600
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ 1)
z dnia 23 maja 2012 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia rodzajów zadao powiatu, które mogą byd finansowane ze środków Paostwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych
Na podstawie art. 35a ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
§ 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie określenia rodzajów zadao powiatu, które mogą byd finansowane ze środków Paostwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 96, poz. 861, z 2003 r. Nr 100, poz. 930, z 2008 r. Nr 3, poz. 15 oraz z 2009 r. Nr 44, poz. 360) wprowadza się następujące zmiany:
1) w § 2 dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„7) usługi tłumacza języka migowego lub tłumacza-przewodnika.”;
2) w § 6 dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„3) na usługi tłumacza języka migowego lub tłumacza-przewodnika – osoby niepełnosprawne, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności.”;
3) w § 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Dofinansowanie usług tłumacza języka migowego lub tłumacza-przewodnika, likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych przysługuje oddzielnie na każdy rodzaj zadania.”;
4) w § 11:
a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) numer PESEL – w przypadku jego nadania,”,
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Przepisów ust. 1 pkt 9 i 10 nie stosuje się w przypadku wniosku osoby niepełnosprawnej o dofinansowanie usług tłumacza języka migowego lub tłumacza-przewodnika.”;
5) w § 12:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Osoba niepełnosprawna może złożyd wniosek o dofinansowanie ze środków Funduszu szkolenia i przekwalifikowania, zaopatrzenia w sprzęt rehabilitacyjny, przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze, usług tłumacza języka migowego lub tłumacza-przewodnika oraz likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych, w każdym czasie.”,
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:
„3a. Właściwa jednostka organizacyjna samorządu terytorialnego rozpatruje wniosek w terminie 30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku. Wniosek o dofinansowanie usług tłumacza języka
migowego lub tłumacza-przewodnika rozpatrywany jest niezwłocznie, nie dłużej jednak niż w terminie 7 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku.
3b. Właściwa jednostka organizacyjna samorządu terytorialnego informuje wnioskodawcę o sposobie rozpatrzenia wniosku w terminie 10 dni od dnia rozpatrzenia kompletnego wniosku.”;
6) w § 13 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Wysokośd dofinansowania usług tłumacza języka migowego lub tłumacza-przewodnika nie może byd wyższa niż 2% przeciętnego wynagrodzenia za godzinę jej świadczenia.”.
§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Minister Pracy i Polityki Społecznej: W. Kosiniak-Kamysz
Przypisy
1) Minister Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej – zabezpieczenie społeczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 248, poz. 1485).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 171, poz. 1016, Nr 209, poz. 1243 i 1244 i Nr 291, poz. 1707
Starosta współfinansuje wakacje dzieci z rodzin zastępczych
Sytuacja rodzin adopcyjnych, których ośrodki zostały zlikwidowane
Na początku roku rodzice adopcyjni z likwidowanych ośrodków otrzymali zapewnienie z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, że procedury rozpoczęte w likwidowanych ośrodkach zostaną dokończone w ośrodkach wojewódzkich. Brak jest rzetelnych informacji, ile jest takich rodzin. Można jednak oszacować, że rodzin napływowych z ośrodków zlikwidowanych może być nawet ponad 2 tys. Jaka jest realna możliwość sprostania zapewnieniom ministerstwa i parlamentarzystów popierających wprowadzenie zmian w systemie adopcyjnym, kiedy średnio czas oczekiwania na dziecko wynosi obecnie od 2 do lat 5. Do Fundacji Dziecko-Adopcja – Rodzina, przy którym działał ośrodek w Otwocku dzwonią codziennie ludzie z całej Polski przedstawiając swoje problemy świadczące o szeregu utrudnień, z którymi się stykają.
■Niektóre ośrodki kwestionują kwalifikacje rodzin z ośrodków zlikwidowanych np. Kujawsko-pomorski Ośrodek Adopcyjny w Toruniu ,TPD Ośrodek Adopcyjny w Warszawie na ul. Szpitalnej, Katolicki Ośrodek Adopcyjny na ul. Grochowskiej w Warszawie i kierują na ponowne szkolenie lub tzw.doszkalanie.
■W wielu regionach Polski (np. woj. dolnośląskie, mazowieckie, lubelskie) stosuje się rejonizację, rodziny z innych województw nie są przyjmowane.
■Niektóre ośrodki (np. ośrodek w Warszawie ul. Szpitalna) informują rodziny, które chciałyby złożyć dokumenty, iż są „zawaleni” dokumentami rodzin napływowych i w najbliższym czasie nie będą mogli przyjmować nowych kandydatów.
■Część rodzin przeszkolonych w ośrodkach adopcyjnych wstrzymała się z decyzją o przysposobieniu dziecka, mimo otrzymanych kwalifikacji. Jest to związane z faktem, że świadomie dokonywali wcześniej wyboru ośrodka decydując się zaufać określonym osobom, które towarzyszyły im w trudnym emocjonalnie procesie adopcyjnym. Nie wierzą również, że można dokonać odpowiedniego doboru dziecka nie znając kandydatów na rodziców adopcyjnych.
■Wielu rodzinom ustawa definitywnie zamknęła drogę do przysposobienia dziecka, a zwłaszcza osobom samotnym, które w większości ośrodków publicznych są zniechęcane informacjami, iż dla dziecka przede wszystkim szuka się pełnej rodziny.
Marszałkowie województw obligatoryjnie musieli podpisać umowy na prowadzenie działalności w 2012 r. z ośrodkami publicznymi, które przeprowadziły w 2010 r. nie mniej niż 10 adopcji i niepublicznymi, które przeprowadziły nie mniej niż 20 adopcji.
Po zmianach przepisów w Polsce jest 69 ośrodków adopcyjnych (przed wejściem w życie ustawy było 106),
w tym 41 publicznych (było: 55) oraz 28 niepublicznych (było: 51).