Ustalenie odpłątności za DPS - art. 61 ust.2e - Pomoc społeczna (forum ogólne)

[Ten z Łopieki]

To niedopuszczalne - umowa musi podlegać negocjacji i nie może stanowić aktu władczego organu. OPS powinien wziąć pod uwagę zdanie i możliwości strony, a wszelkie ustalenia zawrzeć w decyzji. Jak wynika z definicji - umowa to wzajemne uzgodnienie stron, mająca na celu obopólne dobro, określająca prawa i obowiązki każdego z kontraktorów. Orzecznictwo nie przesądza jednoznacznie obowiązku jej zawarcia przed wydaniem decyzji, jednak jest to najbardziej pożądana, klarowna i "czysta" forma ustalenia odpłatności, ponieważ tu już nikt później nie będzie miał wątpliwość co do kwoty i warunków zobowiązania. W sprawie widzę więcej niejasności i kwestii dla mnie niezrozumiałych: ośrodek po prostu przesłał decyzję? Bez możliwości wypowiedzenia się strony przed jej wydaniem? bez zapewnienia realnego uczestnictwa w postępowaniu? Tak bez aktualnego wywiadu - bez przeprowadzenia na nowo postępowania - choć miał taki obowiązek i to jeszcze po 3 miesiącach od uprawomocnienia się wyroku?

[Absurdalna]

Już tłumaczę.
Zaproponowano mi w wywiadzie odpłatność 2300zł, bo jakby MOPS nie liczył to przykro im bardzo, ale tak wychodzi i inaczej nie będzie. Odmówiłam.
Wydano decyzję na 2300zł.
Odwołałam się do SKO. SKO nie kiwnęło palcem i podtrzymali decyzję.
Po tym otrzymałam telefon z MOPS, że mogę przyjść i prosić o obniżenie kosztów. Powiedziałam, że w sytuacji kiedy wiem, że jest to źle policzone nie mogę negocjować. Pracownik MOPS powiedział, że wie, że jest to źle policzone (olśniło ich po szkoleniu), ale nie mogą nic z tym zrobić, bo SKO utrzymało ich decyzję.
Powiedziałam, że tak tego nie zostawię, bo są to rażące błędy (świadome) i złożyłam skargę do sądu.
Sąd uchylił decyzję MOPS i SKO. Zasądził kwotę 50zł (pominę to czy słusznie czy też nie).
Wyrok się uprawomocnił. SKO nie złożyło kasacji.
I prawie 3 miesięce od wyroku otrzymuję decyzję na 1600zł. W międzyczasie zmarł jeden z zstępnych.
Dzwonię więc do MOPS i słyszę, że Sąd się pomylił w wyliczeniu (matematycznie działanie jest ok na 100%, tylko możliwe, że Sąd poszedł szerzej z interpretacją - ale chyba od podważenia toki myślenia WSA jest kasacja, prawda?) i oni nie mogą wydać decyzji na kwotę wskazaną przez Sąd. Pytam więc (z ciekawości jedynie) czy podejmują się negocjacji tak wysokich kwot (1600zł) i słyszę odpowiedź: nie, należy płacić chyba, że choroba jest w rodzinie i udokumentuje to Pani. Ewentualne kredyty, pożyczki jak wiadomo MOPS nie interesują.
Tak to mniej więcej wygląda.

[Absurdalna]

Po odmowie podpisania umowy na 2300zł napisałam pismo do MOPS podając ogólnie, że kwota ta jest dla mnie zbyt wysoka. Po tym wydano decyzję na 2300zł.

Jeden ze zstępnych zmarł już po uprawomocnieniu się wyroku jak wspomniałam. Ale podczas rozmowy jak zwróciłam na to uwagę to usłyszałam, że oni najpierw muszą zakończyć to postępowanie i jak będzie ostateczne to zrobią nowe postępowanie, bo zmarł jeden z zobowiązanych.

[Absurdalna]

Ktoś może coś jeszcze zasugerować?

[Absurdalna]

Tu zdaje się Sąd omawia niepisaną zasadę proporcjonalności: I SA/Wa 438/18 - Wyrok WSA w Warszawie z 2018-10-12

[Absurdalna]

"Jeżeli zatem obok mieszkańca DPS zobowiązanymi do wnoszenia opłaty za jego pobyt w tym DPS są zstępni, np. trzy córki (jak w kontrolowanej sprawie), to wysokość należnych od nich opłat winna być podzielona na trzy części, zaś osoba, która spełnia kryterium dochodowe określone w art. 61 ust. 2b ustawy (jak ma to miejsce przypadku skarżącej) - nie ma obowiązku ponosić opłaty w części na nią nie przypadającej a przypadającej na siostry zwolnione z tego obowiązku z mocy ustawy. Taka wykładnia jednoznacznie wynika z brzmienia art. 103 ust. 2 ustawy. Innymi słowy, jeżeli organ ustalił, iż dwie córki mieszkanki DPS z mocy ustawy są zwolnione z ponoszenia opłaty za pobyt matki w DPS to trzecia córka nie powinna być obciążona obowiązkiem zapłaty ponad kwotę na nią przypadającą - czyli opłata, do ponoszenia której ma być zobowiązana, "nie powinna być zwiększana w przypadku gdy jedna z osób jest zwalniana z odpłatności" z mocy prawa lub z powodów, o których mowa w art. 64 ustawy. Skoro zatem w myśl art. 61 ust. 2 ustawy zobowiązani do ponoszenia opłat są zstępni i wstępni, to wysokość opłat przypadająca na każdego z nich z osobna winna być ustalona w częściach równych, przy czym za osoby zwolnione z opłaty z powodu zbyt niskich dochodów w rodzinie opłat w zwiększonej wysokości nie powinny ponosić pozostałe osoby zobowiązane. Tymczasem organ ustalił, iż poza mieszkanką DPS zobowiązane do ponoszenia opłat są cztery osoby (trzy córki i matka), a należną kwotę podzielił pomiędzy dwie z nich (tj. skarżącą i matkę umieszczonej w DPS G. R.). Tym samym naruszył zasadę określoną w art. 103 ust. 2 ustawy. Przepis ten odnosi się do umowy zawieranej z osobami zobowiązanymi do ponoszenia odpłatności za pobyt w DPS; skoro jednak zapadła w dniu 11 czerwca 2018r. uchwała NSA wskazuje jedynie na alternatywność formy konkretyzacji normy prawnej wynikającej z art. 61 ust. 1 i 2 ustawy, to (jak wskazano wyżej), nie można przyjąć (odwrotnie niż to wynika z dotychczasowego orzecznictwa i poglądów doktryny), iż warunki zawieranej dobrowolnie umowy mogłyby być bardziej rygorystycznie i jednoznacznie określone w ustawie niż te, które miałaby określać decyzja administracyjna w razie gdyby nie doszło do zawarcia umowy."