Jak rozmawiać z rodzicami, jakie dokumenty?

[~zaczynająca pracę]

Witam! Od kilku dni zaczęłam pracę w placówce wychowawczej jako pracownik socjalny. Za kilka dni mam jechać po nowe dzieci do ich domu rodzinnego i nie wiem co mam powiedzieć im, ich rodzicom, czy zabrać jakieś papiery typu wywiad czy tylko sporządzić notatkę na miejscu. Pomóżcie mi proszę . Jest to moja pierwsza praca. Jestem na okresie próbnym i chcę dobrze wypaść przed dyrekcją z którą jadę. Dzieci mają 8 i 9 lat. Ktoś z PCPR - u ma być z nami jeszcze. Tak się boję, że się skompromituję. Z góry dziękuję za wszelkie rady fachowe.

[~~~mon]

Musisz zabrać Postanowienie Sądu o umieszczeniu dzieci w placówce, a także skierowanie z MOPS.

[~jolka]

ABSOLUTNIE NIE WOLNO CI TEGO ROBIĆ !!!
Pracownik socjalny nie jest upoważniony do realizacji postanowienia o ingerencji sądu we władzę rodzicielską poprzez umieszczenie dziecka w placówce. Przepisy bardzo precyzyjnie określają osoby na których ciąży obowiązek zabrania dzieci spod opieki rodziców. Jak sobie wyobrażasz swoją pracę z dziećmi i ich rodziną w sytuacji kiedy wszyscy właśnie Ciebie będą obwiniać za strach, lęk itp. Niech kurator dogada się z policją i ew. pracownikami PCPR i czynią co do nich należy. Ty możesz, wraz z dyrektorem domu lub wychowawcą przejąć dziecko dopiero na terenie waszej placówki.

[~zaczynająca pracę]

Jolka właśnie tak sobie to wyorażałam, że to oni przywożą dziecko, ja przejmuję ( na terenie placówki), a później wizyta u rodziców tymczasem oni tj. dyrektor PCPR - u twierdzi, że to my mamy z nimi jechać do domu po dzieci.Gdzie znajdę przepis regulujący tę sytuację kto odbiera dziecko i kto przejmuje?

[~Marcin]

Jolka Kurator nadzoruje wykoanie postanowienia sądu do progu dlaej jest to instytucja uprawniona. Placówka opiekuńczo - wychowawcza, która otrzymała postanowienie sądu i na jego podstawie skierowanie z PCPR lub MOPS jest już podmiotem uprawnionym. Zatem placówka jest zobowiązana wykonać sierowanie. Tak jest u nas i nieźle to działa. Oczywiście mówimy o realizacji postanowienia w trybie zwykłym a nie postanowień nagłych. W pierwszym przypadku to na opiekunach prawnych spoczywa obowiązek doprowadzenia nieletniego do placówki opiekuńczo - wychowawczej. Jak to nie działa włącza się kurator, placówka, pcpr i jakoś się dogadujemy. Interwencja to inna bajka. Pozdrawiam.

[~zaczynająca pracę]

Marcinie podziel się zatem swoją wiedzą i doświadczeniem . Proszę

[~Leon]

Niech jedzie dyrektorka,kurator,pracownik pcpr-u.Ty pojedziesz na wywiad jak rodzice trochę ochłoną i wytrzeźwieją. Zaproponujesz im współpracę ,dzięki której będą mieli szansę odzyskać dzieci. Pracę z rodziną realizuj w ścisłej współpracy z wychowawcą tych dzieci a także specjalistami z Twojej placówki. Niczego się nie bój.Zakochasz się w tej robocie.Powiedz dyrce,że uważasz iż Twoja obecność podczas zabierania dzieci z domu może skutkować brakiem zaufania ze strony rodziców w dalszej pracy.Jeśli się uprze musisz jechać niestety.Nie pokazuj jednak żadnych postanowień , nie jesteś przedstawicielem aparatu władzy.Ty nie zabierasz dzieci Ważne jest uświadomienie rodzicom ,że placówka nie zabiera dzieci.. Ma tylko za zadanie zaopiekować się nimi do czasu rozwiązania problemów z jakimi borykają się rodzice (Po pierwszym szoku wielu rodziców niestety tak się oswaja z nieobecnością dzieci w domu i brakiem obowiązków,że są nawet z tego zadowoleni) Pzdr

[~etatysta]

~jolka: \"Pracownik socjalny nie jest upoważniony do realizacji postanowienia o ingerencji sądu we władzę rodzicielską poprzez umieszczenie dziecka w placówce. Przepisy bardzo precyzyjnie określają osoby na których ciąży obowiązek zabrania dzieci spod opieki rodziców.\"

~zaczynająca pracę: \"Gdzie znajdę przepis regulujący tę sytuację kto odbiera dziecko i kto przejmuje?\"

I co? I nic? Nikt nie poda gdzie są te szczegółowe przepisy?

Sytuacja wcale nie wydaje mi się tak klarowna. Z jednej strony obowiązek dostarczenia dziecka do placówki spoczywa na placówce w której dziecko przebywało uprzednio (czyli rodzice powinni odwieźć? , ale przecież osoby realizujące postanowienie sądu mogą zwrócić się do placówki o pomoc np. w organizacji transportu oraz profesjonalnej opieki i wsparcia psychologicznego dla dzieci. Lepiej żeby dzieci zabierała policja i do \"bidula\" przyjechały radiowozem? My w tym czasie przygotujemy im powitanie w miłym i przytulnym domu dziecka. Trochę to trąca hipokryzją i \"odsiebiakizmem\" (niech ktoś inny robi brzydkie rzeczy, a ja tylko te miłe i ładne)

[~etatysta]

Chyba, że placówka nie jest w stanie zapewnić profesjonalnego wsparcia zabieranym dzieciom i ich rodzicom, to wtedy faktycznie nie ma po co jechać .

[~Jolka]

Sąd, po uprawomocnieniu się orzeczenia o umieszczeniu dziecka w placówce opiekuńczo – wychowawczej, zwraca się do powiatu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka o skierowanie małoletniego do odpowiedniej placówki opiekuńczo – wychowawczej. Sposób doprowadzenia dziecka do placówki określa sąd. Sąd może zlecić to rodzicom lub
w uzasadnionych przypadkach, gdy zachodzi konieczność doprowadzenia szczególnie trudnego dziecka do placówki, sąd może zlecić to policji. Procedura ta wynika z przepisu
§ 267 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lutego 2007 r. Regulamin sądów powszechnych (Dz. U. Nr 38, poz. 249).
Natomiast w przypadku przymusowego odebrania dziecka rodzicom kwestie związane z taką sytuacją reguluje kodeks postępowania cywilnego. Zgodnie z przepisem art. 598 8 k.p.c., do odebrania osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką od każdej osoby, u której ona się znajduje, jest uprawniony kurator sadowy. Kurator może
w pewnych przypadkach poprosić policję o pomoc przy odebraniu dziecka. Z kolei art. 598 9 k.p.c. wskazuje, że przy odebraniu dziecka pozostającego pod opieką rodziny powinna asystować, poza kuratorem, również osoba, której należy przekazać dziecko. Osobą taką może być np. pracownik socjalny z powiatowego centrum pomocy rodzinie.