Okresowa ocena sytuacji dziecka - Placówki Opiekuńczo-Wychowawcze, Ośrodki Adopcyjno-Opiekuńcze

[~??]

MYślę,że to wychowawca omawia swoich podopiecznych ,dla których jest wych.pierwszego kontaktu-i tak być powinno.Wcześniej, przygotowując się do zespołu otrzymuje informacje od pracownika socjalnego-na temat rodziny,kontaktów itp. od pedagoga-o szkole,czy był badany, jakie sprawy w sądzie, na jakie zajęcia chodzi itp. od psychologa-o rozwoju,radzeniu sobie z problemami,zaburzeniach i pracy z nim itp.pielęgniarki-o stanie zdrowia,itp.itp.Jeśli przygotuje solidnie o swoich podopiecznych-do 6 ich ma-to na zespole nikt mu nie przeszkadza a podtrzymuje jego wniosek,jego opinię i plan odzdziaływań uzgodniony ze specjalistami ocenia prawidłowo.Myślę,że warto budować plan we współpracy i na nią liczyć podczas zespołu.Tak buduje się swój autorytet wśród kadry,na kompetencyjności i staranności w wykonywanej pracy-też papierkowej..

[~beta]

Jeszcze nigdy żaden specjalista nie tworzył ze mną planu ,przygotowuję go sama i rzetelnie go realizuję (tak samo jest z kolegami ), Coś tu zostało zaprzepaszczone od początku= brak współpracy!

[~etatysta]

\"gdzie kucharek sześć, tam nie ma co jeść\" Czasami nadmiar specjalistów bardziej komplikuje, niż pomaga. Dobry wychowawca wie co się w sprawie wychowanka dzieje w sądzie (bo ma dobry kontakt z kuratorem), w szkole bywa (ma dobry kontakt z wychowawcą klasy i nauczycielami), ma dobry kontakt z rodziną (i pracownikiem socjalnym z terenu), z psychologiem konsultuje się w sprawie dziecka na bieżąco (w trakcie równoległych dyżurów). Oczywiście, żeby nie wykonywać kilkakrotnie tej samej pracy (bo zakresy obowiązków, wielu wymuszonych rozporządzeniem pracowników, w znacznej mierze pokrywają się z moimi) ustalam z każdym indywidualnie, co gdzie, kiedy i kto ma robić - dzielę się pracą. Oczywiście plan pracy również piszę (papiery dla kontroli przecież najważniejsze . Oczywiście czasem okazuje się, że nowo zatrudniony specjalista nie jest w stanie sprostać zadaniu i pracę trzeba wykonać samemu. Gorzej, jak trzeba poprawiać

[~??]

W wielu wypadkach plany leżą,choś znam takie placówki co pieknie pracują na indywidualnych planach i faktycznie robią to wszystko sami-chyba w 40godz. bo zawaleni robotą ludzie z KN praca,reforma ,dyżury i stres ,że zwolnia, że zabiora KN,itp.nie pozwala.Przecież współpraca to podstawa.Super,że plan piszesz sam,ale to przecież odpowiedzialna praca a nie Twoje tylko zdanie,warto go skonsultować z innymi spec, to wcale nie znaczy ,że ty nie umiesz-tylko,że jesteś odpowiedzialnym fachowcem a umiejetność współpracy w sprawach dziecka i dla dziecka też o tym świadczy.

[~beta]

słowo ,,specjalista,, brzmi dumnie ,ale czasami...to ręce opadają

[~??]

ja też uważam,że wychowawca wie najlepiej-dobry wychowawca .przecież wszędzie ,jest różnie-po co zwady,kto lepszy-przecież to też jedni z nas i nas pewnie oceniają różnie.

[~Marcin]

Witam. W naszej pracy gra singlowa jest skazana na porażkę. Nikt nie jest w stanie grać sam. Praca zespołowa opiera się na zauaniu i zgraniu. Piszę tak bo u nas tak się pracuje. Plany oczywiście opracowuje głownie wychowawca w oparciu o info i zalecenia innych kolegów i koleżanek z grupy wychowawczej a czasami także z innych grup. Wychowawca jest osobą, która najwięcej wie o dziecku - zna jego problemy. O sytuacji rodziny dowaiaduje się od pracownika socjalnego lub pedagoga, którzy po przyjęciu nowego wychowanka jadą w środowisko. Czasmi jak jest to możliwe wychowawca może z nimi jechać. Nik jednak tego nie narzuca. Fajnie byłoby aby dyrektor miał możliwości organizacyjne zapewniające wychowawcy kontakt z rodziną w miejscu zamieszkania przynajmniej raz na pół roku. Zespoły są siła placówek. Czytając niektóre wpisy odnoszę wrażenie, że praca z dzieckiem ogranicza się do nadzoru lub dozoru nad bezpieczeństwem w placówce. Pozdrawiam serdecznie.