gmina (tutaj miejski ośrodek pomocy społecznej) zobowiązana jest na podstawie przepisów ustawy o pomocy społecznej do ponoszenia kosztów pobytu osoby
wyłącznie w domu pomocy społecznej. Obowiązek taki nie obciąża już gminy jako jednostki samorządu terytorialnego w przypadku skierowania pacjenta do zakładu opiekuńczo-leczniczego, zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego lub do zakładu rehabilitacji leczniczej. Na marginesie zauważyć należy, iż konsekwencją takich rozwiązań legislacyjnych jest rzeczywisty wzrost liczby zakładów pielęgnacyjno-opiekuńczych w stosunku do liczby domów pomocy społecznej;
gmina, jak również członkowie rodziny, nie są najczęściej zainteresowani ponoszeniem dodatkowych opłat związanych z kierowaniem i pobytem pacjenta w domu pomocy społecznej.
W tym miejscu wskazać również należy, iż kwestie odpłatności za pobyt osoby w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym regulowane są przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu i trybu kierowania osób do zakładów opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz szczegółowych zasad ustalania odpłatności za pobyt w tych zakładach (Dz. U. Nr 166, poz. 1265). Przedmiotowe rozporządzenie, w zakresie ewentualnych ulg, zwolnień czy dopłat, stanowi jedynie w § 7, iż miesięczną opłatę za pobyt w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym obniża się odpowiednio o liczbę dni nieobecności pacjenta w danym miesiącu w zakładzie, z tym jednak zastrzeżeniem, że pacjent pisemnie poinformował kierownika zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego o swojej nieobecności co najmniej na 3 dni wcześnie
https://www.zdrowie.abc.com.pl/artykuly/ ... 16182.html