walcową na minaret - HYdE PaRK

[***]

https://forumemjot.wordpress.com/2015/0 ... warszawie/

https://forumemjot.wordpress.com/2015/0 ... lamskiego/

[dzibar]

https://literat.ug.edu.pl/amwiersz/0060.htm


REDUTA ORDONA
OPOWIADANIE ADIUTANTA



Nam strzelać nie kazano. - Wstąpiłem na działo

I spójrzałem na pole; dwieście armat grzmiało.

Artyleryi ruskiej ciągną się szeregi,

Prosto, długo, daleko, jako morza brzegi;

I widziałem ich wodza: przybiegł, mieczem skinął

I jak ptak jedno skrzydło wojska swego zwinął;

Wylewa się spod skrzydła ściśniona piechota

Długą czarną kolumną, jako lawa błota,

Nasypana iskrami bagnetów. Jak sępy

Czarne chorągwie na śmierć prowadzą zastępy.



Przeciw nim sterczy biała, wąska, zaostrzona,

Jak głaz bodzący morze, reduta Ordona.

Sześć tylko miała armat; wciąż dymią i świecą;

I nie tyle prędkich słów gniewne usta miecą,

Nie tyle przejdzie uczuć przez duszę w rozpaczy,

Ile z tych dział leciało bomb, kul i kartaczy.

Patrz, tam granat w sam środek kolumny się nurza,

Jak w fale bryła lawy, pułk dymem zachmurza;

Pęka śród dymu granat, szyk pod niebo leci

I ogromna łysina śród kolumny świeci.



Tam kula, lecąc, z dala grozi, szumi, wyje.

Ryczy jak byk przed bitwą, miota się, grunt ryje; -

Już dopadła; jak boa śród kolumn się zwija,

Pali piersią, rwie zębem, oddechem zabija.

Najstraszniejszej nie widać, lecz słychać po dźwięku,

Po waleniu się trupów, po ranionych jęku:

Gdy kolumnę od końca do końca przewierci,

Jak gdyby środkiem wojska przeszedł anioł śmierci.



..............................

Znasz Ordona, czy widzisz, gdzie jest?" - "Jenerale,

Czy go znam? - Tam stał zawsze, to działo kierował.

Nie widzę - znajdę - dojrzę! - śród dymu się schował:

Lecz śród najgęstszych kłębów dymu ileż razy

Widziałem rękę jego, dającą rozkazy. -

Widzę go znowu, - widzę rękę - błyskawicę,

Wywija, grozi wrogom, trzyma palną świécę,

Biorą go - zginął - o nie, - skoczył w dół, - do lochów"!

"Dobrze - rzecze Jenerał - nie odda im prochów".



Tu blask - dym - chwila cicho - i huk jak stu gromów.

Zaćmiło się powietrze od ziemi wylomów,

Harmaty podskoczyły i jak wystrzelone

Toczyły się na kołach - lonty zapalone

Nie trafiły do swoich panew. I dym wionął

Prosto ku nam; i w gęstej chmurze nas ochłonął.

I nie było nic widać prócz granatów blasku,

I powoli dym rzedniał, opadał deszcz piasku.

Spojrzałem na redutę; - wały, palisady,

Działa i naszych garstka, i wrogów gromady;

Wszystko jako sen znikło. - Tylko czarna bryła

Ziemi niekształtnej leży - rozjemcza mogiła.

Tam i ci, co bronili, -i ci, co się wdarli,

Pierwszy raz pokój szczery i wieczny zawarli.

Choćby cesarz Moskalom kazał wstać, już dusza

Moskiewska. tam raz pierwszy, cesarza nie słusza.

Tam zagrzebane tylu set ciała, imiona:

Dusze gdzie? nie wiem; lecz wiem, gdzie dusza Ordona.

On będzie Patron szańców! - Bo dzieło zniszczenia

W dobrej sprawie jest święte, Jak dzieło tworzenia;

Bóg wyrzekł słowo stań się, Bóg i zgiń wyrzecze.

Kiedy od ludzi wiara i wolność uciecze,

Kiedy ziemię despotyzm i duma szalona

Obleją, jak Moskale redutę Ordona -

Karząc plemię zwyciężców zbrodniami zatrute,

Bóg wysadzi tę ziemię, jak on swą redutę.

[dzibar]

"Dzieło Nr 54, zwane Redutą Ordona — to umocnienie polowe wpisujące się w ciąg fortyfikacji ziemnych mających bronić stolicy na wypadek oblężenia przez wojska rosyjskie w czasie Powstania Listopadowego w 1831 r.

Fortyfikację opisaną w słynnym wierszu Adama Mickiewicza wzniesiono na ówczesnym zachodnim przedpolu Warszawy, — dzisiaj należącym administracyjnie do dzielnicy Ochota.

Przez lata jednak miejsce, w którym Polacy mieli zaciekle bronić się przed Moskalami, ostatecznie wysadzając prochownię i kładąc trupem tych, co się bronili i tych, co się wdarli, — błędnie przypisywano nieobsadzonemu podczas obrony Warszawy Dziełu nr 55, znajdującemu się na pobliskiej Woli przy ul. Mszczonowskiej.

— Tam zresztą dotąd odbywały się uroczystości związane z Redutą Ordona.


Pierwsze wątpliwości co do starej lokalizacji pojawiały się w środowisku geografów, — bowiem zgodnie z planami z 1831 r. — umiejscowienie legendarnej fortyfikacji nie odpowiadało współrzędnym dającym się odczytać z historycznych map.

Jednak dopiero na początku XXI w., — prawdopodobnie przynajmniej od 2002 r.,

— faktyczna Reduta Ordona na Ochocie była odkryta inwazyjnie (wykopaliskowo) przez poszukiwaczy pamiątek historycznych, którzy – co wynika z ustaleń „Zakazanej Historii” – po nielegalnym i rabunkowym wyeksploatowaniu szańca w zakresie własnych możliwości i umiejętności – zgłosili — (bez ujawniania swojej tożsamości) miejsce pamięci archeologom.

Do badań metodycznych i miarodajnych doszło dopiero w latach 2010–2011 na zlecenie Gminy Warszawa-Ochota

— oraz w roku 2013 z funduszy prywatnego inwestora, spółki Tremon Polska, której to władze samorządowe sprzedały większość terenów historycznych Reduty Ordona...."

”,

[Gość]

Na szczęście są jeszcze kraje, które do sprawy islamistów podchodzą prawidłowo i bezwzględnie - kiedy w Egipcie prezydent z Bractwa Muzułmańskiego chciał zrobić kalifat i szariat, wojsko go obaliło, a gdy dzicz wyszła protestować - otworzono ogień, jednego dnia 700 ludzi... Gdy w laickiej Syrii islamiści zażyczyli sobie szariatu i zaczęli mordować jazydów, alawitów i chrześcijan, Assad potraktował ich ogniem i ołowiem, wzywając na pomoc Rosję, która do dziś najskuteczniej eksterminuje ISIS.... Gdy w Iraku rozpętało się piekło wojenne rozpętane przez ISIS - do walki ruszyli Kurdowie i milicje chrześcijańskie, wspierając rozlazła armię... Tak się postępuje z miłośnikami kóz!.
Czapki z głów przed odważnymi i patriotami. A Europa Zachodnia, UE i USA Obamy to twory komiczne... Walczą z terroryzmem kredkami, awatarami i napisami "Je suis idi ot". Oby wybory wygrał Trump. W Polsce PiS już robi porządek, w Wlk. Brytanii Brexit... To teraz jeszcze poprosimy zwycięstwo Le Pen we Francji i AfD w Niemczech i zmiany pójdą lawinowo...