Wieczorna rozmowa z heniem :) - HYdE PaRK

[~henio]

henio uprzejmie przeprasza, ale nie dało heniowi spokoju i henio jak to henio musi (jak nie bierze proszeczków) sprawę załatwić i oto one prapoczatki

https://www.ops.pl/forum.php?page=&pg=6& ... category=1

ho ho hoooo jak mówi świety mikołaj od coca coli

VICTORIA !!!!!!!!!!!!!!!!!!
henio jest wielki

[~betta]

))))))))
no ciekawe... ten \"List otwarty\" ))))) co go nikt nie napisał i nie napisze, a już tylu było chętnych go podpisać... Można było przynajmniej pozbierać wtedy te podpisy, treść listu i tak nie jest ważna, bo kto by teraz listy czytał? Listy są niemodne.

Swoją drogą, my też nie napisaliśmy tego, do czego ławeczka powstała Chyba już tak musi być na tym pomocowospołecznym forum. Dobrej nocy życząc, gratuluję uporu w poszukiwaniach prapoczątków.
Pra-betta

[~henio]

miłej nocy henio - no może jeszcze nie pra - życzy
a listy jak to listy - teraz emalie ludzie piszą ni nikt ich nie musi nosić - ot co!!

[~henio]

na początek dnia miłego henio bajkę co ją od przyjaciółki dostał w prezencie pod choinkę przesyła

\"Grudzień 2012

-Zimno jakoś dzisiaj - rzekł pocierając głową o futro łoś.
Od godziny już wraz z kilkoma z rodziny jeleniowatych, żubrem i dzięciołem ubierali choinkę w Starym Lesie.
- Może Ci się tylko tak wydaje, zawsze miałeś skłonności do przesady – wymruczał w jego stronę żubr rozglądając się powoli dookoła. Próbował rozplątać łańcuch światełek na choinkę. Parsknął zniecierpliwiony w stronę zaśnieżonego śniegu aż biały puch rozsypał się dookoła.
- Co robisz?!!! Mówiłem ci, że mi zimno. Całą noc z siostrą malowaliśmy szyszki na złoto, a Ty teraz mi je na biało robisz!
- Od kiedy to jesteś taki wrażliwy na zimno? Jeszcze jakiś czas temu szalałeś na śniegu jak młody cielak! A teraz jak panienka- to mu zimno na śniegu, to ludzie mało mili, to las się rozpada! Na szkoleniu z marudzenia byłeś?
- Byłem, ale nie z marudzenia.- rzekł obrażony zwierzak obchodząc świerk dookoła..
- No, proszę, młodzi to teraz wszyscy wyedukowani. Mądrzejsi nawet od starego niedźwiedzia. Co to za szkolenie? – zapytał.
- Eeee tam, takie tam…- łoś spuścił głowę, dreptał w miejscu rysując racicą w śniegu ślad choinki.
- No, powiedz, no.- nalegał żubr.- Dzięcioł, temu aniołowi ktoś powyjadał ziarna z oczu, odwróć go.- To pewnie ta młoda sarna ze skraju lasu. Zjadła mi nawet odłożoną na styczeń korę- przypomniał sobie urażony.
- Takie tam z rozwoju i integralności emocjonalnej ssaków kopytnych – wysapał spod nozdrzy łoś.
- Ha, ha, ha! To naucz mnie czegoś teraz, no! – zaszydził z niego starszy kolega owijając się błyszczącym łańcuchem .
- Mówili żeby dbać o racicę, dobrze jeść, dbać o dobre samopoczucie. Swoje- cicho dodał. – Nie poddawać się nawet jak ktoś przepędza z lasu.
- Co? Kto przepędza z lasu?- zdziwił się żubr szukając bombek w zaspie.
- Jakby. Jakby ktoś przepędzał.- poprawił się szybko wyszkolony łoś.
- Kogo ten leśniczy sprowadził do tych szkoleń? Powiedz mi, no!.- żubrowi ze złości podniosło się futro na grzbiecie.
- Jakiś ekolog ze Szwecji –przyznał się szybko przestraszony łoś.
- No, nie wiem. A może mówił wam też coś o tolerancji? – zadrwił żubr ocierając się o drzewo by strzepać z siebie okruchy brokatu z bombek.
- Mówił, żeby uczyć się od starszych i od siebie.
- No, to znaczy, że to jakiś mądry ekolog.- wypiął dumnie pierś senior.- Co jeszcze mówił?
- O cudach. To nawet sobie zapisałem – wyciągnął sfatygowaną już kartkę z kieszeni. – bo to mi się podobno kiedyś przyda.
- Pokaż! – zabrał mu szybko kartkę stary żubr i przeczytał po cichu. – „Chroń siebie przed nienawiścią, pogardą i lekceważeniem ze strony innych zwierząt. Wybaczanie jest jak cud. Umiesz tworzyć takie cuda.”
- Może i będą z ciebie ludzie, łosiu! – rzekł do siebie.
Teraz jako najstarszy spośród zwierząt włączył światełka na choince.
W lesie zrobiło się jasno, miło i ciepło.”

do przemyślenia henio bywalcom i nie tylko onej ławeczki przesyła

henio

[~henio]

heniowi się widzi że była za trudna heniowa alibo i nie heniowa bajeczka na on czas radosny pokazana - to henio uniżenie przeprasza i odchodzi sobie w głąb onego forumowego, ciemnego lasu samotrzeć na dalsze rozmyślania swoje
a zaczął henio o onych maseczkach z początku czyli zrębów ławeczki onej co to się gdzieś w prapoczątkach ukazały ale dzisiaj heniowy nastrój nie pozwala na logiczną ocenę tego maskowego zdarzenia może, może, może ......
henio

[~oko]

ja jeszcze myślę...
taki to czas, taka mroczna ławeczka...
kiedy promyczek oświeci?

[~oko]

może jakieś światełka pochoinkowe?

[~hennio]

wita henio białą porą wieczorową - heniowem mzsuu jakiś takie spowolnione są trudno iemu zmysłami jeszcze zawiadować a co dopiero na znaki jakoweś zamieniać i zdania wielopłaszczyznowe wypowiadać, i henio prezszukując ręcznie cesane chaszcze i ten no goiopfrumorwego lsnns tsaki dźwigmalimby lstassiłami hrnio jsobie potsnie a co dale? a tu KUR MA TRWOGĘ PIEJE już pieje
i ucieka poświata złota w nibyt takisamiusińki jak ona poświata


to tyla na tyle henio

[~oko]

kurna - pieje, oj pieje, zdaje się,że pomroczność dnieje, co jednym to sznur jeno w łapiętach podynda do tego mirinda i Kola leć po wodę, a drób już nie pójdzie przodem...
hennio - henną zwiało

[~hennio]

yaaaaaaaaaaaaa cóś jezd na rzeczy nie bardo tylko wiem skąd ta pomroczność dnieje a może to śniegowe ptaki nadlatują ale z którego kierunki i czemu one do góry wracają z dołu?